Moskumótmælin Sigurður Árni Þórðarson skrifar 2. febrúar 2012 06:00 Kirkjuhúsalandslag Íslands er að breytast. Verða moskur, hindúamusteri, sýnagógur og aðrar byggingar trúfélaga við hliðina á „kirkjunum okkar" í framtíðinni? Nokkrir Íslendingar mótmæla kröftuglega byggingu mosku. Ýmis rök eru færð og hvíslað er um að slíkar byggingar geti orðið gróðrarstíur samfélagslegrar mengunar. Tortryggnisraddir heyrast í samfélaginu. Gagnrýni er góð en rógur ólíðandi. Hvað segir kirkjan um trúarbyggingar aðrar en kirkjur? Ætti kirkjan að stugga við fólki, sem er ekki kristið og jafnvel koma því úr landi? Nei, hlutverk kirkjunnar er að vera farvegur fyrir umhyggju Guðs. Sú ást varðar alla, hverrar trúar eða banntrúar sem þau eru. Jesús Kristur var afar umhyggjusamur gagnvart fólki. Og kirkjan og kristnir menn reyna að fylgja fordæmi meistara síns. Í hans anda heldur kristið fólk fram mannréttindum og ver þau. Frelsi er dýrmæti, sem við eigum að verja og rækta. Að iðka trú er þáttur þess frelsis. Ég er prestur í þjóðkirkjunni og elska starf hennar og líf. Ég veit hversu gjöfult, hressandi og blessandi trúarlíf og trúariðkun í kirkju getur verið. Því skil ég vel, að fólk af annarri trú en minni, hafi svipaðar samfélagslegar þarfir við trúariðkun. Það á rétt á að njóta sömu réttinda og sömu möguleika og mín trúsystkin. Fólk á ekki bara að njóta frelsis til að trúa á sinn hátt, heldur líka að mega byggja guðshús, sem hæfa átrúnaði þeirra. Og þessum rétti fylgja líka skyldur að fara ekki út fyrir réttinn og þann siðaramma sem hér ríkir. Kristnin á sameiginlegt með helstu trúarbrögðum heims að verja manngildið. Íslendingar eiga að láta kristin og mikilvæg vestræn gildi stýra för. Yfirborðslegt frjálslyndi er ekki affarasælt í samskiptum fólks með ólíkan bakgrunn. Við eigum að gera kröfur til sjálfra okkar og gera ámóta kröfur til innflytjenda. Við eigum að hafna algerlega kúgun kvenna, sem meðal annars hefur birst í sinni verstu mynd í heiðursmorðum. Við eigum að hafna tuddastælum – hvers eðlis sem þeir eru. Og verum samkvæm, réttsýn og umhyggjusöm. Ótti OG tortryggni eru afar slæmt byggingarefni samfélags. Traust, virðing og réttlæti eru mun hentugri og friðvænlegri. Viðurkennum guðshúsaþarfir múslíma og annarrar trúar fólks. En höfnum vitleysum, okkar eigin og annarra. Iðkum kærleika með skynsemi. Þjóðkirkjan á að gæta réttar innflytjenda, líka í trúarefnum. Leggjum okkar lóð á vogarskálar og gerum það í góðri trú, með umhyggju og góðu viti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sr. Sigurður Árni Þórðarson Mest lesið Svar við grein Dagnýjar Hængsdóttur Köhler Ragnheiður Magnúsdóttir,Halldóra Jónsdóttir,Óskar Þór Karlsson,Eiríkur Böðvarsson Skoðun Hvernig getur NATO verið, eða hafa verið, flott og fínt, en ESB slæmt? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Af hverju kílómetragjald? Arna Lára Jónsdóttir Skoðun Skipulagsslys í Garðabæ Aðalsteinn Árni Baldursson Skoðun Örugg skref fyrir Ísland í alþjóðasamfélaginu Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvar eru verndarar tjáningarfrelsisins nú? Ugla Stefanía Kristjönudóttir Jónsdóttir Skoðun Yfir til ykkar, VR-ingar! Halla Gunnarsdóttir Skoðun Björn til rektors Benedikt Hjartarson Skoðun Kjósum Björn Þorsteinsson sem næsta rektor Háskóla Íslands! Geir Sigurðsson Skoðun Týndir hælisleitendur Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun
Kirkjuhúsalandslag Íslands er að breytast. Verða moskur, hindúamusteri, sýnagógur og aðrar byggingar trúfélaga við hliðina á „kirkjunum okkar" í framtíðinni? Nokkrir Íslendingar mótmæla kröftuglega byggingu mosku. Ýmis rök eru færð og hvíslað er um að slíkar byggingar geti orðið gróðrarstíur samfélagslegrar mengunar. Tortryggnisraddir heyrast í samfélaginu. Gagnrýni er góð en rógur ólíðandi. Hvað segir kirkjan um trúarbyggingar aðrar en kirkjur? Ætti kirkjan að stugga við fólki, sem er ekki kristið og jafnvel koma því úr landi? Nei, hlutverk kirkjunnar er að vera farvegur fyrir umhyggju Guðs. Sú ást varðar alla, hverrar trúar eða banntrúar sem þau eru. Jesús Kristur var afar umhyggjusamur gagnvart fólki. Og kirkjan og kristnir menn reyna að fylgja fordæmi meistara síns. Í hans anda heldur kristið fólk fram mannréttindum og ver þau. Frelsi er dýrmæti, sem við eigum að verja og rækta. Að iðka trú er þáttur þess frelsis. Ég er prestur í þjóðkirkjunni og elska starf hennar og líf. Ég veit hversu gjöfult, hressandi og blessandi trúarlíf og trúariðkun í kirkju getur verið. Því skil ég vel, að fólk af annarri trú en minni, hafi svipaðar samfélagslegar þarfir við trúariðkun. Það á rétt á að njóta sömu réttinda og sömu möguleika og mín trúsystkin. Fólk á ekki bara að njóta frelsis til að trúa á sinn hátt, heldur líka að mega byggja guðshús, sem hæfa átrúnaði þeirra. Og þessum rétti fylgja líka skyldur að fara ekki út fyrir réttinn og þann siðaramma sem hér ríkir. Kristnin á sameiginlegt með helstu trúarbrögðum heims að verja manngildið. Íslendingar eiga að láta kristin og mikilvæg vestræn gildi stýra för. Yfirborðslegt frjálslyndi er ekki affarasælt í samskiptum fólks með ólíkan bakgrunn. Við eigum að gera kröfur til sjálfra okkar og gera ámóta kröfur til innflytjenda. Við eigum að hafna algerlega kúgun kvenna, sem meðal annars hefur birst í sinni verstu mynd í heiðursmorðum. Við eigum að hafna tuddastælum – hvers eðlis sem þeir eru. Og verum samkvæm, réttsýn og umhyggjusöm. Ótti OG tortryggni eru afar slæmt byggingarefni samfélags. Traust, virðing og réttlæti eru mun hentugri og friðvænlegri. Viðurkennum guðshúsaþarfir múslíma og annarrar trúar fólks. En höfnum vitleysum, okkar eigin og annarra. Iðkum kærleika með skynsemi. Þjóðkirkjan á að gæta réttar innflytjenda, líka í trúarefnum. Leggjum okkar lóð á vogarskálar og gerum það í góðri trú, með umhyggju og góðu viti.
Svar við grein Dagnýjar Hængsdóttur Köhler Ragnheiður Magnúsdóttir,Halldóra Jónsdóttir,Óskar Þór Karlsson,Eiríkur Böðvarsson Skoðun
Svar við grein Dagnýjar Hængsdóttur Köhler Ragnheiður Magnúsdóttir,Halldóra Jónsdóttir,Óskar Þór Karlsson,Eiríkur Böðvarsson Skoðun