Opinberun Hannesar Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 1. október 2011 06:00 Bíó Eldfjall Leikstjórn: Rúnar Rúnarsson Aðalhlutverk: Theodór Júlíusson, Margrét Helga Jóhannsdóttir, Þorsteinn Bachmann, Elma Lísa Gunnarsdóttir Eldfjall hefst á mögnuðum svipmyndum Ósvalds Knudsen frá eldgosinu í Heimaey 1973. Atburðarásin færist til nútímans og við fylgjumst með Hannesi, geðstirðum húsverði frá Vestmannaeyjum, sem er að fara á eftirlaun. Hann er leiðinlegur við konuna sína og ónærgætinn við brottflutt börnin sín. Hann er eins konar mennskt eldfjall, ófrýnilegur, ógnvekjandi og gæti gosið hvenær sem er. Þegar konan hans veikist tekur Hannes þá ákvörðun að sinna henni heima fyrir. Hún er rúmföst, ófær um að tjá sig, og Hannes þarf að baða hana og mata. Líkt og hrörlegu trilluna í garðinum sem hann reynir að laga, telur hann sjálfum sér trú um að hann geti lagað eiginkonuna. Eldfjall er dramatísk og á köflum erfið. Það er sársaukafullt að fylgjast með vanmætti manns sem vill laga það sem brotið er en getur það ekki. Öll höfum við verið í sporum Hannesar, eða í það minnsta fylgst með af hliðarlínunni. Stjörnur myndarinnar eru aðalleikararnir tveir, Theodór Júlíusson og Margrét Helga Jóhannsdóttir. Senur þeirra saman eru gífurlega sterkar, sem og einleikur Theodórs í öðrum atriðum. Hins vegar fannst mér vanta örlítið meira púður í persónur Þorsteins Bachmann og Elmu Lísu. Þau léku hlutverk sín vel en mér fannst eins og persónurnar hefðu þurft meira pláss og eilítið meiri dýpt. Myndatakan er stórglæsileg og af gamla skólanum. Tónlistin er falleg og sparlega notuð. Í heildina er myndin áferðarfögur og fagmannlega gerð. Rúnar má vera ánægður með Eldfjallið sitt. Niðurstaða: Falleg og íburðarmikil mynd en erfið, enda um erfiðan mann. Lífið Mest lesið Kalli Bjarni búinn að breyta lífi sínu Lífið Flaug á hausinn fyrsta skóladaginn eftir frí Lífið Njáll á yfir fimmtíu mótorhjól og mun aldrei hætta að safna Lífið „Magnað ég hafi lifað 22 ár án þess að fara í aðra aðgerð“ Lífið Ást er: Skrifa sína eigin Rómeo og Júlíu Makamál Rikki G á stórafmæli: „Ég er bara að fara að grenja“ Lífið Harpa kvótadrottning aftur á skjáinn Bíó og sjónvarp Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Gagnrýni Fögnuðu sigrum sínum langt fram á nótt Lífið Opnar umboðsskrifstofu með Gumma kíró Lífið Fleiri fréttir Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Tveggja barna miðaldra móðir sem er sjúk í strákinn Ævar vísindamaður í miðaldrakrísu Dansandi lögreglukór og fangarnir í Sniglabandinu Fyrirsjáanlegt fjölskyldudrama Bob og Robbie í bobba Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Sjá meira
Bíó Eldfjall Leikstjórn: Rúnar Rúnarsson Aðalhlutverk: Theodór Júlíusson, Margrét Helga Jóhannsdóttir, Þorsteinn Bachmann, Elma Lísa Gunnarsdóttir Eldfjall hefst á mögnuðum svipmyndum Ósvalds Knudsen frá eldgosinu í Heimaey 1973. Atburðarásin færist til nútímans og við fylgjumst með Hannesi, geðstirðum húsverði frá Vestmannaeyjum, sem er að fara á eftirlaun. Hann er leiðinlegur við konuna sína og ónærgætinn við brottflutt börnin sín. Hann er eins konar mennskt eldfjall, ófrýnilegur, ógnvekjandi og gæti gosið hvenær sem er. Þegar konan hans veikist tekur Hannes þá ákvörðun að sinna henni heima fyrir. Hún er rúmföst, ófær um að tjá sig, og Hannes þarf að baða hana og mata. Líkt og hrörlegu trilluna í garðinum sem hann reynir að laga, telur hann sjálfum sér trú um að hann geti lagað eiginkonuna. Eldfjall er dramatísk og á köflum erfið. Það er sársaukafullt að fylgjast með vanmætti manns sem vill laga það sem brotið er en getur það ekki. Öll höfum við verið í sporum Hannesar, eða í það minnsta fylgst með af hliðarlínunni. Stjörnur myndarinnar eru aðalleikararnir tveir, Theodór Júlíusson og Margrét Helga Jóhannsdóttir. Senur þeirra saman eru gífurlega sterkar, sem og einleikur Theodórs í öðrum atriðum. Hins vegar fannst mér vanta örlítið meira púður í persónur Þorsteins Bachmann og Elmu Lísu. Þau léku hlutverk sín vel en mér fannst eins og persónurnar hefðu þurft meira pláss og eilítið meiri dýpt. Myndatakan er stórglæsileg og af gamla skólanum. Tónlistin er falleg og sparlega notuð. Í heildina er myndin áferðarfögur og fagmannlega gerð. Rúnar má vera ánægður með Eldfjallið sitt. Niðurstaða: Falleg og íburðarmikil mynd en erfið, enda um erfiðan mann.
Lífið Mest lesið Kalli Bjarni búinn að breyta lífi sínu Lífið Flaug á hausinn fyrsta skóladaginn eftir frí Lífið Njáll á yfir fimmtíu mótorhjól og mun aldrei hætta að safna Lífið „Magnað ég hafi lifað 22 ár án þess að fara í aðra aðgerð“ Lífið Ást er: Skrifa sína eigin Rómeo og Júlíu Makamál Rikki G á stórafmæli: „Ég er bara að fara að grenja“ Lífið Harpa kvótadrottning aftur á skjáinn Bíó og sjónvarp Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Gagnrýni Fögnuðu sigrum sínum langt fram á nótt Lífið Opnar umboðsskrifstofu með Gumma kíró Lífið Fleiri fréttir Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Tveggja barna miðaldra móðir sem er sjúk í strákinn Ævar vísindamaður í miðaldrakrísu Dansandi lögreglukór og fangarnir í Sniglabandinu Fyrirsjáanlegt fjölskyldudrama Bob og Robbie í bobba Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Sjá meira