Hreinasta vatnið, skítugustu kynfærin Sigga Dögg skrifar 29. apríl 2011 14:45 Undirrituð er nú í smokkaherferð sem herjar á landann. Herferðin er endurvakning á sambærilegri herferð sem fór af stað fyrir 25 árum og náði ágætis árangri samkvæmt Landlækni. Hér erum við öllum þessum árum seinna og þurfum enn sérstaka herferð fyrir smokkanotkun. Staðreyndin er sú að í samanburði við nágrannaþjóðir trónum við á toppnum hvað varðar ótímabærar þunganir, fjölda bólfélaga og grasserandi kynsjúkdóma. Sama hvað líður og bíður virðist hugsunarhátturinn „ég sef ekki hjá sóðum“ lifa góðu lífi. Við spörum smokkanotkun fyrir „útlendinga“ ef við þá leggjumst svo lágt. Ég skrifaði pistil fyrir fimm árum um smokkanotkun mína þar sem ég var staðin að því í góðra vinkvenna hópi að ganga með smokka í veskinu. Ég var litin rannsakandi hornauga og spurð hver útlendingurinn væri því auðvitað væri ég á pillunni og hefði tæpast þörf fyrir slíkt gúmmí. Þessi hugsunarháttur er einmitt vandamálið. Hindrun á getnaði varð æðsta markmið hverrar konu eftir stríðsárin því enginn vildi verða einstæð móðir með hálf-erlendan bastarð. Það er þetta gervitraust sem við sýnum kynlífsfélaganum okkar, rétt eins og við það að fara í sleik höfum við framkvæmt heilsufarsskoðun og getum fullvissað okkur um að viðkomandi, og við sjálf, séum sjúkdómafrí. Við skýlum okkur á bak við pilluna sem hina æðstu vörn því fæstir karlmenn gera kröfu um að fá að sjá hálftómt pilluspjaldið. Getnaðarvarnir eru þar með gerðar að ábyrgð kvenna en aðeins að því leyti að hindra getnað, því það er það eina sem pillan gerir. Staðreyndin er sú að við erum kærulaus og neitum að axla ábyrgð á eigin kynfærum og kynlífshegðun. Við rekumst utan í hvort annað sauðdrukkin á skemmtistað, tökum leigubíl heim til þess sem er ódýrast, þreifum fyrir okkur í myrkrinu og stundum svo óvarið kynlíf ofan á hálfétnum Hlöllabát. Daginn eftir er Hlöllabáturinn sveittur og ógeðslegur og kynfæri þín í ævintýralandi sæðis og sýkla. Þrátt fyrir hugsjónir um að sigra heiminn í svokallaðri útrás erum við enn litla eyjan sem glímir við smáborgaraháttinn að telja sig þekkja alla þá einstaklinga sem við stundum kynlíf með það vel að við getum sleppt verjum. Það má vel vera að við séum fallegustu víkingarnir sem drekka hreinasta vatnið en við erum með skítugustu kynfærin. Hættu þessu væli, skelltu á þig smokknum og farðu og fullnægðu þér og öðrum! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigga Dögg Mest lesið Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson Skoðun Ekki sprengja börn! Ellen Calmon Skoðun Fyrirtæki og stofnanir á Íslandi mega lögum samkvæmt ekki eiga viðskipti við Rapyd Björn B Björnsson Skoðun Sönnun um framlag hælisleitanda til íslensks samfélags Toshiki Toma Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Að eitra Hvalfjörð Haraldur Eiríksson Skoðun
Undirrituð er nú í smokkaherferð sem herjar á landann. Herferðin er endurvakning á sambærilegri herferð sem fór af stað fyrir 25 árum og náði ágætis árangri samkvæmt Landlækni. Hér erum við öllum þessum árum seinna og þurfum enn sérstaka herferð fyrir smokkanotkun. Staðreyndin er sú að í samanburði við nágrannaþjóðir trónum við á toppnum hvað varðar ótímabærar þunganir, fjölda bólfélaga og grasserandi kynsjúkdóma. Sama hvað líður og bíður virðist hugsunarhátturinn „ég sef ekki hjá sóðum“ lifa góðu lífi. Við spörum smokkanotkun fyrir „útlendinga“ ef við þá leggjumst svo lágt. Ég skrifaði pistil fyrir fimm árum um smokkanotkun mína þar sem ég var staðin að því í góðra vinkvenna hópi að ganga með smokka í veskinu. Ég var litin rannsakandi hornauga og spurð hver útlendingurinn væri því auðvitað væri ég á pillunni og hefði tæpast þörf fyrir slíkt gúmmí. Þessi hugsunarháttur er einmitt vandamálið. Hindrun á getnaði varð æðsta markmið hverrar konu eftir stríðsárin því enginn vildi verða einstæð móðir með hálf-erlendan bastarð. Það er þetta gervitraust sem við sýnum kynlífsfélaganum okkar, rétt eins og við það að fara í sleik höfum við framkvæmt heilsufarsskoðun og getum fullvissað okkur um að viðkomandi, og við sjálf, séum sjúkdómafrí. Við skýlum okkur á bak við pilluna sem hina æðstu vörn því fæstir karlmenn gera kröfu um að fá að sjá hálftómt pilluspjaldið. Getnaðarvarnir eru þar með gerðar að ábyrgð kvenna en aðeins að því leyti að hindra getnað, því það er það eina sem pillan gerir. Staðreyndin er sú að við erum kærulaus og neitum að axla ábyrgð á eigin kynfærum og kynlífshegðun. Við rekumst utan í hvort annað sauðdrukkin á skemmtistað, tökum leigubíl heim til þess sem er ódýrast, þreifum fyrir okkur í myrkrinu og stundum svo óvarið kynlíf ofan á hálfétnum Hlöllabát. Daginn eftir er Hlöllabáturinn sveittur og ógeðslegur og kynfæri þín í ævintýralandi sæðis og sýkla. Þrátt fyrir hugsjónir um að sigra heiminn í svokallaðri útrás erum við enn litla eyjan sem glímir við smáborgaraháttinn að telja sig þekkja alla þá einstaklinga sem við stundum kynlíf með það vel að við getum sleppt verjum. Það má vel vera að við séum fallegustu víkingarnir sem drekka hreinasta vatnið en við erum með skítugustu kynfærin. Hættu þessu væli, skelltu á þig smokknum og farðu og fullnægðu þér og öðrum!
Fyrirtæki og stofnanir á Íslandi mega lögum samkvæmt ekki eiga viðskipti við Rapyd Björn B Björnsson Skoðun
Fyrirtæki og stofnanir á Íslandi mega lögum samkvæmt ekki eiga viðskipti við Rapyd Björn B Björnsson Skoðun