Tron: Stafrænt stuð Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 29. desember 2010 06:00 Bíó Tron: Legacy Leikstjóri: Joseph Kosinski Leikarar: Jeff Bridges, Garrett Hedlund, Olivia Wilde, Bruce Boxleitner. Tron: Legacy er framhald hinnar 28 ára gömlu Tron, sem sagði frá tölvuforritaranum Kevin Flynn (Jeff Bridges) sem valsaði um tölvugerðan sýndarheim í leit að sönnun þess að hugviti hans hefði verið stolið. Í framhaldinu fylgjumst við með syni hans, Sam Flynn (Garrett Hedlund), sem varð munaðarlaus eftir að faðirinn hvarf sporlaust. Röð atvika verður til þess að hinn ungi Sam sogast inn í sömu tölvuveröld og sá gamli gerði, og viti menn, þar finnur hann pápa sinn sem hefur setið þar fastur undanfarin tuttugu ár. Söguþráðurinn hljómar eflaust bjánalega í eyrum sumra, og sennilega er hann það. Að sjálfsögðu er hann einungis afsökun fyrir hið magnaða sjónarspil sem sýndarveruleikinn er. Og þó má eflaust rífast um hvort meintur sýndarveruleiki sé mögulega jafn ekta og raunveruleikinn. Í það minnsta virðist Kevin Flynn hafa elst um nokkra áratugi í tölvulandi. Tölvugrafíkin vex og þroskast en hinn dauðlegi forritari hrörnar og úreldist. Það má eflaust lesa heilmikið í Tron: Legacy og þann „boðskap" sem hún reynir að færa okkur. Það er þó hennar stærsti veikleiki, hún tekur sig full hátíðlega á köflum og undir restina fór mér að leiðast. Best var myndin þegar hún leyfði sér að vera hressandi ævintýri án hálfbakaðs daðurs við Biblíuna og heimspeki. „Veisla fyrir augu og eyru" er ofnotaður frasi sem á þó ágætlega við hér. Enda lifir myndin við þann lúxus að þurfa ekki að rembast við að dulbúa tölvubrellurnar sem eitthvað annað en tölvubrellur. Þrívíddin er stórglæsileg og vægi hennar eykst við það að myndin byrjar í tvívídd en hækkar um einn þegar hasarinn byrjar. Í lokin vil ég svo minnast á kvikmyndatónlistina, en um hana sér franska dúóið Daft Punk, og gerir vel. Niðurstaða: Heillandi ævintýri sem missir þó heldur flugið í seinni hálfleik. Lífið Mest lesið Réði ekki við sig þegar hann hitti Lopez Lífið Skelltu sér úr háloftunum niður í Hörpu Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Smekklegasta fólk landsins skálaði í kaffi Lífið Sigga Ózk verður Ariana Grande og flytur til Noregs Tónlist Fagurt einbýli í hjarta Vesturbæjar Lífið Ekki viss um að mamma hans hefði kosið hann Lífið Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Menning Leyfir börnunum að sofa uppi í rúmi Lífið Klippt út af myndinni Lífið Fleiri fréttir Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira
Bíó Tron: Legacy Leikstjóri: Joseph Kosinski Leikarar: Jeff Bridges, Garrett Hedlund, Olivia Wilde, Bruce Boxleitner. Tron: Legacy er framhald hinnar 28 ára gömlu Tron, sem sagði frá tölvuforritaranum Kevin Flynn (Jeff Bridges) sem valsaði um tölvugerðan sýndarheim í leit að sönnun þess að hugviti hans hefði verið stolið. Í framhaldinu fylgjumst við með syni hans, Sam Flynn (Garrett Hedlund), sem varð munaðarlaus eftir að faðirinn hvarf sporlaust. Röð atvika verður til þess að hinn ungi Sam sogast inn í sömu tölvuveröld og sá gamli gerði, og viti menn, þar finnur hann pápa sinn sem hefur setið þar fastur undanfarin tuttugu ár. Söguþráðurinn hljómar eflaust bjánalega í eyrum sumra, og sennilega er hann það. Að sjálfsögðu er hann einungis afsökun fyrir hið magnaða sjónarspil sem sýndarveruleikinn er. Og þó má eflaust rífast um hvort meintur sýndarveruleiki sé mögulega jafn ekta og raunveruleikinn. Í það minnsta virðist Kevin Flynn hafa elst um nokkra áratugi í tölvulandi. Tölvugrafíkin vex og þroskast en hinn dauðlegi forritari hrörnar og úreldist. Það má eflaust lesa heilmikið í Tron: Legacy og þann „boðskap" sem hún reynir að færa okkur. Það er þó hennar stærsti veikleiki, hún tekur sig full hátíðlega á köflum og undir restina fór mér að leiðast. Best var myndin þegar hún leyfði sér að vera hressandi ævintýri án hálfbakaðs daðurs við Biblíuna og heimspeki. „Veisla fyrir augu og eyru" er ofnotaður frasi sem á þó ágætlega við hér. Enda lifir myndin við þann lúxus að þurfa ekki að rembast við að dulbúa tölvubrellurnar sem eitthvað annað en tölvubrellur. Þrívíddin er stórglæsileg og vægi hennar eykst við það að myndin byrjar í tvívídd en hækkar um einn þegar hasarinn byrjar. Í lokin vil ég svo minnast á kvikmyndatónlistina, en um hana sér franska dúóið Daft Punk, og gerir vel. Niðurstaða: Heillandi ævintýri sem missir þó heldur flugið í seinni hálfleik.
Lífið Mest lesið Réði ekki við sig þegar hann hitti Lopez Lífið Skelltu sér úr háloftunum niður í Hörpu Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Smekklegasta fólk landsins skálaði í kaffi Lífið Sigga Ózk verður Ariana Grande og flytur til Noregs Tónlist Fagurt einbýli í hjarta Vesturbæjar Lífið Ekki viss um að mamma hans hefði kosið hann Lífið Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Menning Leyfir börnunum að sofa uppi í rúmi Lífið Klippt út af myndinni Lífið Fleiri fréttir Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira