Heimska leiðin Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 12. nóvember 2008 06:30 Undanfarnar vikur hefur verið lífsins ómögulegt að opna nokkurn miðil án þess að úr hellist kreppan með öllum sínum fylgifiskum: Yfirvofandi atvinnuleysi fjölda fólks, ókleifum skuldahamrinum, gjaldþroti fyrirtækjanna, vöruskorti, gjaldeyrisskorti og gleðiskorti. Ekkert er eins auðvelt að kveikja og óttann því hann er eldfimari en olía. Á meðan svörin eru jafn ótrygg og raun ber vitni rekur ein upphrópun aðra. Einn daginn var það finnska leiðin sem hafði víst gengið svo ljómandi vel. Og hvarvetna mátti sjá stórar fyrirsagnir: Finnska leiðin! Daginn eftir kom í ljós að finnska leiðin var ekki sú töfralausn sem talið var í gær heldur hrjóstrug vegferð á mörkum hungursneyðar og hörmunga. Ofan í kaupið værum við mun verr stödd en finnska þjóðin á sínum tíma, reyndar þurfi okkar reikningsdæmi ekkert minna en kraftaverk til að ganga upp. Enginn veit samt almennilega hversu endanleg tortímingin er því fréttirnar rekast hver á annars horn. Segja annars vegar að við verðum galeiðuþrælar þjóðarskútunnar ævina út, til að borga eitthvað sem við áttum aldrei. Hins vegar að eignir dugi að öllum líkindum til að jafna út skuldir bankanna í útlöndum. Rússagullið reyndist vera bara í plati en skyndilega datt pólskt lán inn um lúguna og forsætisráðherra varð svo aldeilis hlessa og bit. Fréttaflutningurinn virðist stundum frekar eiga uppruna í sögusögnum en staðreyndum og niðurstaðan er öngþveiti. Hvað sem öllu líður er að minnsta kosti ljóst fyrir löngu að meðvirkt ástarsamband Seðlabankans og íslensku krónunnar er dauðadæmt. Bankastjórinn er eins og barin eiginkona sem yfirgefur ekki ofbeldisfullan alka af því hún vonar að hann muni að lokum verða góður ef hún stendur nógu lengi með honum. Heimilið á barmi glötunar en skynsemin víðsfjarri. Íslenska krónan skal ekki skekin af stalli sínum því þá væri verið að viðurkenna mistök. Þess í stað skal farin heimska leiðin: Að hampa krónunni sem sameiningartákni þjóðarinnar. Tilfinningasemi og gjaldmiðill eiga enga samleið. Íslenska krónan er ekki þjóðtungan, fáninn, lýðræðið eða sjálfstæðið. Hún er stjórnlaus fyllibytta sem hefur endanlega brotlent á botninum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Undanfarnar vikur hefur verið lífsins ómögulegt að opna nokkurn miðil án þess að úr hellist kreppan með öllum sínum fylgifiskum: Yfirvofandi atvinnuleysi fjölda fólks, ókleifum skuldahamrinum, gjaldþroti fyrirtækjanna, vöruskorti, gjaldeyrisskorti og gleðiskorti. Ekkert er eins auðvelt að kveikja og óttann því hann er eldfimari en olía. Á meðan svörin eru jafn ótrygg og raun ber vitni rekur ein upphrópun aðra. Einn daginn var það finnska leiðin sem hafði víst gengið svo ljómandi vel. Og hvarvetna mátti sjá stórar fyrirsagnir: Finnska leiðin! Daginn eftir kom í ljós að finnska leiðin var ekki sú töfralausn sem talið var í gær heldur hrjóstrug vegferð á mörkum hungursneyðar og hörmunga. Ofan í kaupið værum við mun verr stödd en finnska þjóðin á sínum tíma, reyndar þurfi okkar reikningsdæmi ekkert minna en kraftaverk til að ganga upp. Enginn veit samt almennilega hversu endanleg tortímingin er því fréttirnar rekast hver á annars horn. Segja annars vegar að við verðum galeiðuþrælar þjóðarskútunnar ævina út, til að borga eitthvað sem við áttum aldrei. Hins vegar að eignir dugi að öllum líkindum til að jafna út skuldir bankanna í útlöndum. Rússagullið reyndist vera bara í plati en skyndilega datt pólskt lán inn um lúguna og forsætisráðherra varð svo aldeilis hlessa og bit. Fréttaflutningurinn virðist stundum frekar eiga uppruna í sögusögnum en staðreyndum og niðurstaðan er öngþveiti. Hvað sem öllu líður er að minnsta kosti ljóst fyrir löngu að meðvirkt ástarsamband Seðlabankans og íslensku krónunnar er dauðadæmt. Bankastjórinn er eins og barin eiginkona sem yfirgefur ekki ofbeldisfullan alka af því hún vonar að hann muni að lokum verða góður ef hún stendur nógu lengi með honum. Heimilið á barmi glötunar en skynsemin víðsfjarri. Íslenska krónan skal ekki skekin af stalli sínum því þá væri verið að viðurkenna mistök. Þess í stað skal farin heimska leiðin: Að hampa krónunni sem sameiningartákni þjóðarinnar. Tilfinningasemi og gjaldmiðill eiga enga samleið. Íslenska krónan er ekki þjóðtungan, fáninn, lýðræðið eða sjálfstæðið. Hún er stjórnlaus fyllibytta sem hefur endanlega brotlent á botninum.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun