Húmorslausar trukkalessur Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 5. mars 2008 06:00 Nýlega gengnir héraðsdómar fyrir ofbeldisverk gegn konum verða eftir hálfa öld notaðir í skólabókum um hið rammskakka siðferði aldamótasamfélagsins sem við lifum í. Að karlar fái grútlinar áminningar í formi stuttra skilorðsdóma fyrir að ganga í skrokk á konum verður rætt í þátíð eins og hvurt annað bull sem viðgekkst bara í forneskjunni. Flokkað með því þegar konur voru án kosningaréttar og þóttu bestar rjóðar og undirleitar. Einhverjir munu þó trúlega rifja upp gömlu góðu tímana með dálitlum söknuði, þegar konur voru alvöru konur sem skiljanlega þurfti annað slagið að kenna eina lexíu eða tvær. Það verða til hálfvitar á öllum tímum. Því þrátt fyrir allt miðar okkur dálítið áleiðis og um það vitna nýsamþykkt jafnréttislög. Og alveg eins og langhlauparinn sem trúir því að marklínan færist nær og muni í alvörunni birtast á endanum er einmitt mikilvægt að hafa augun á markmiðinu. Beggja vegna vegarins er mýri en því sjaldnar sem okkur skrikar fótur, því rösklegar komumst við. Þrátt fyrir úrtölumenn sem óttast það eitt að missa völd og úrtölukonur sem þykjast ekki kannast við slagsíðuna. Því hver vill láta stimpla sig sem femínista? Þessar húmorslausu trukkalessur, sífellt með grútleiðinlegar rannsóknarniðurstöður og pólitískan rétttrúnað á vör. Sem sjá óvin í öllum drengjum eldri en tólf ára, þannig eru femínistar. Öfgahópur sem svífst einskis og kemur beinlínis óorði á jafnréttisbaráttuna. Það sem þessar kellingar þyrftu einkum eru náin kynni við alvöru karlmenn sem kunna til verka og rétta hjá þeim kúrsinn. En fáir sverja þó núorðið af sér jafnréttisbaráttuna, henni vilja flestir gangast við... þannig lagað. Hér á landi er ástandið nefnilega bara alveg ágætt, sjáið bara hvernig farið er með konur í öðrum löndum. Á meðan meybarnamorð og umskurður á stúlkubörnum viðgangast annars staðar er hlægilegt að þessar feminínstakerlingar séu að væla eitthvað um heimilisofbeldi, kjaramál og stjórnarsetur. Eins og eitt útiloki annað. Því skoðanaarfurinn sleppir ekki takinu sjálfkrafa hversu afdráttarlaus og kúgandi sem hann er. Okkar verkefni er einfaldlega að halda áfram. Þetta kemur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson Skoðun „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Nýlega gengnir héraðsdómar fyrir ofbeldisverk gegn konum verða eftir hálfa öld notaðir í skólabókum um hið rammskakka siðferði aldamótasamfélagsins sem við lifum í. Að karlar fái grútlinar áminningar í formi stuttra skilorðsdóma fyrir að ganga í skrokk á konum verður rætt í þátíð eins og hvurt annað bull sem viðgekkst bara í forneskjunni. Flokkað með því þegar konur voru án kosningaréttar og þóttu bestar rjóðar og undirleitar. Einhverjir munu þó trúlega rifja upp gömlu góðu tímana með dálitlum söknuði, þegar konur voru alvöru konur sem skiljanlega þurfti annað slagið að kenna eina lexíu eða tvær. Það verða til hálfvitar á öllum tímum. Því þrátt fyrir allt miðar okkur dálítið áleiðis og um það vitna nýsamþykkt jafnréttislög. Og alveg eins og langhlauparinn sem trúir því að marklínan færist nær og muni í alvörunni birtast á endanum er einmitt mikilvægt að hafa augun á markmiðinu. Beggja vegna vegarins er mýri en því sjaldnar sem okkur skrikar fótur, því rösklegar komumst við. Þrátt fyrir úrtölumenn sem óttast það eitt að missa völd og úrtölukonur sem þykjast ekki kannast við slagsíðuna. Því hver vill láta stimpla sig sem femínista? Þessar húmorslausu trukkalessur, sífellt með grútleiðinlegar rannsóknarniðurstöður og pólitískan rétttrúnað á vör. Sem sjá óvin í öllum drengjum eldri en tólf ára, þannig eru femínistar. Öfgahópur sem svífst einskis og kemur beinlínis óorði á jafnréttisbaráttuna. Það sem þessar kellingar þyrftu einkum eru náin kynni við alvöru karlmenn sem kunna til verka og rétta hjá þeim kúrsinn. En fáir sverja þó núorðið af sér jafnréttisbaráttuna, henni vilja flestir gangast við... þannig lagað. Hér á landi er ástandið nefnilega bara alveg ágætt, sjáið bara hvernig farið er með konur í öðrum löndum. Á meðan meybarnamorð og umskurður á stúlkubörnum viðgangast annars staðar er hlægilegt að þessar feminínstakerlingar séu að væla eitthvað um heimilisofbeldi, kjaramál og stjórnarsetur. Eins og eitt útiloki annað. Því skoðanaarfurinn sleppir ekki takinu sjálfkrafa hversu afdráttarlaus og kúgandi sem hann er. Okkar verkefni er einfaldlega að halda áfram. Þetta kemur.
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun