Bakþankar

6. júlí

María Elísabet Bragadóttir skrifar
6. júlí ertu níu ára og fleygir þér ofan í lúpínubreiðu. Liggur með þurrt mólendið í bakinu og kastar mæðinni. Horfir með andakt á himininn milli fjólublárra blómaklasa. Vilt liggja þarna í felum um aldur og ævi og kannski gerirðu það í einhverjum skilningi. Hugsar með þér, lúpínan ætti ekki að heita illgresi, ekki frekar en kerfillinn í bakgarði afa þíns. Lakkrísbragð. Bandarískur ferðamaður sagði þér að kerfillinn væri kallaður Brúðarslör Önnu drottningar.

Mörgum árum síðar togarðu ljúfa minningu upp úr dalverpi hugans. Flettir Önnu drottningu upp. Lest þunglyndislegan lítinn orðstúf um offitusjúkan þjóðhöfðingja Stóra-Bretlands. Þrátt fyrir feitan, konungborinn líkama sinn þótti hún vitgrönn með ekkert pólitískt nef. Átján sinnum ófrísk og ekkert barnanna lifði hana. Ekki orð um brúðarslör eða illgresi. Skrásetjari sögunnar sér allt gegnum bilað einglyrni, kámugt og hnjaskað af karlrembu. Svo þú yppir öxlum og gleymir þessu. Því sumt viltu vita og muna, annað ekki.

6. júlí er sögulegur dagur. Ríkharður Ljónshjarta var krýndur konungur Englands. Stelpa í Efra-Breiðholti fann fjögurra laufa smára á umferðareyju. Átta ára gamlir tvíburar úr Vesturbænum héldu tombólu til styrktar Mæðrastyrksnefnd (keyptu sér bók um Minecraft). Frida Kahlo fæddist, spriklandi og ljósrauð. Unglingsstelpa deildi falafelvefju með strák sem hún var skotin í. Tvö systkini á flótta gripu hvort í annað þegar þegar þau ultu útbyrðis. Sukku umkomulaus í bleksvart haf. Spyrntu litlum fótum, smágerð lungu fylltust af sjó. Tvö ókunn barnslík á mjólkurhvítri strönd við Miðjarðarhaf.

Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.






×