Hlutverk og sjálfsmynd Íslands á alþjóðavettvangi Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar 4. mars 2025 16:00 Í ljósi stríðsins í Úkraínu og ákvörðunar ríkisstjórnar Íslands um að fjármagna vopnakaup henni til stuðnings er mikilvægt að skoða mögulegar afleiðingar slíkrar stefnu. Jafnframt vaknar spurningin: Er sjálfsmynd okkar Íslendinga ekki lengur sú að vera hlutlaus friðflytjandi þjóð á alþjóðavísu, eins og hún hefur verið í aldanna rás? Hætta á að draga Ísland inn í alþjóðleg átök Með því að styðja beint við hernaðarlegar aðgerðir í Úkraínu er Ísland að auka þátttöku sína í alþjóðlegum átökum. Fjármögnun á vopnum getur haft í för með sér að Ísland verði talið beinn aðili að stríðinu og gæti þar með orðið skotmark, líkt og aðrar þjóðir sem veita slíkan stuðning. Þetta vekur spurningar um öryggi landsins og hvort við séum ómeðvitað að færa okkur nær hættusvæði í alþjóðapólitíkinni. Erum við að taka skref sem geta haft ófyrirséðar afleiðingar fyrir frið og stöðugleika í okkar eigin samfélagi? Fjárhagslegar afleiðingar fyrir innviði Íslands Það að veita fjármagn til hernaðar í öðru ríki getur einnig haft áhrif á forgangsröðun innanlands. Þegar ríkissjóður ráðstafar fjármunum í slíkan stuðning, skapast hætta á að minna fé renni til grunnþjónustu eins og heilbrigðiskerfisins, menntunar og félagslegrar aðstoðar. Við sjáum þegar merki um þetta, þar sem mikilvægum stofnunum og hjálparsamtökum hefur verið skertur stuðningur eða þau jafnvel lögð niður vegna fjárskorts. Þessi þróun hefur þegar valdið óánægju meðal almennings, og umræðan um forgangsröðun stjórnvalda í fjármálum verður sífellt háværari. Spurningar um þjóðarsjálfsmynd og hlutverk Íslands Þessi stefnubreyting vekur áleitnar spurningar um sjálfsmynd Íslands á alþjóðavettvangi. Er þetta í alvöru sú staða sem við viljum vera í? Erum við orðin að þjóð sem tekur virkan þátt í stríðsátökum? Hingað til höfum við einkum verið þekkt fyrir friðarstefnu, mannúðaraðstoð og diplómatíska milligöngu. Við höfum verið aðilar að NATO, en það hefur hingað til verið á forsendum varnarbandalags, frekar en beinnar þátttöku í hernaði. Nú vaknar spurningin hvort þessi grundvallarafstaða sé að breytast. Mikilvægi opinnar umræðu og lýðræðislegrar ákvarðanatöku Að því sögðu er brýnt að þjóðin fái að taka þátt í umræðu um stefnu sína í alþjóðamálum og hvernig hún vill móta framtíð sína. Slíkar ákvarðanir hafa víðtækar afleiðingar og því ætti að tryggja að öllum sjónarmiðum sé varpað fram. Ætti jafnvel að bera slíka stefnubreytingu undir þjóðaratkvæðagreiðslu? Þegar Ísland tekur ákvarðanir sem breyta sjálfsmynd þess og stöðu í heiminum, ætti almenningur að fá að hafa rödd í því ferli. Höfundur er söngkona, lagahöfundur og stjórnmálafræðinemi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Utanríkismál Innrás Rússa í Úkraínu Öryggis- og varnarmál NATO Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Í ljósi stríðsins í Úkraínu og ákvörðunar ríkisstjórnar Íslands um að fjármagna vopnakaup henni til stuðnings er mikilvægt að skoða mögulegar afleiðingar slíkrar stefnu. Jafnframt vaknar spurningin: Er sjálfsmynd okkar Íslendinga ekki lengur sú að vera hlutlaus friðflytjandi þjóð á alþjóðavísu, eins og hún hefur verið í aldanna rás? Hætta á að draga Ísland inn í alþjóðleg átök Með því að styðja beint við hernaðarlegar aðgerðir í Úkraínu er Ísland að auka þátttöku sína í alþjóðlegum átökum. Fjármögnun á vopnum getur haft í för með sér að Ísland verði talið beinn aðili að stríðinu og gæti þar með orðið skotmark, líkt og aðrar þjóðir sem veita slíkan stuðning. Þetta vekur spurningar um öryggi landsins og hvort við séum ómeðvitað að færa okkur nær hættusvæði í alþjóðapólitíkinni. Erum við að taka skref sem geta haft ófyrirséðar afleiðingar fyrir frið og stöðugleika í okkar eigin samfélagi? Fjárhagslegar afleiðingar fyrir innviði Íslands Það að veita fjármagn til hernaðar í öðru ríki getur einnig haft áhrif á forgangsröðun innanlands. Þegar ríkissjóður ráðstafar fjármunum í slíkan stuðning, skapast hætta á að minna fé renni til grunnþjónustu eins og heilbrigðiskerfisins, menntunar og félagslegrar aðstoðar. Við sjáum þegar merki um þetta, þar sem mikilvægum stofnunum og hjálparsamtökum hefur verið skertur stuðningur eða þau jafnvel lögð niður vegna fjárskorts. Þessi þróun hefur þegar valdið óánægju meðal almennings, og umræðan um forgangsröðun stjórnvalda í fjármálum verður sífellt háværari. Spurningar um þjóðarsjálfsmynd og hlutverk Íslands Þessi stefnubreyting vekur áleitnar spurningar um sjálfsmynd Íslands á alþjóðavettvangi. Er þetta í alvöru sú staða sem við viljum vera í? Erum við orðin að þjóð sem tekur virkan þátt í stríðsátökum? Hingað til höfum við einkum verið þekkt fyrir friðarstefnu, mannúðaraðstoð og diplómatíska milligöngu. Við höfum verið aðilar að NATO, en það hefur hingað til verið á forsendum varnarbandalags, frekar en beinnar þátttöku í hernaði. Nú vaknar spurningin hvort þessi grundvallarafstaða sé að breytast. Mikilvægi opinnar umræðu og lýðræðislegrar ákvarðanatöku Að því sögðu er brýnt að þjóðin fái að taka þátt í umræðu um stefnu sína í alþjóðamálum og hvernig hún vill móta framtíð sína. Slíkar ákvarðanir hafa víðtækar afleiðingar og því ætti að tryggja að öllum sjónarmiðum sé varpað fram. Ætti jafnvel að bera slíka stefnubreytingu undir þjóðaratkvæðagreiðslu? Þegar Ísland tekur ákvarðanir sem breyta sjálfsmynd þess og stöðu í heiminum, ætti almenningur að fá að hafa rödd í því ferli. Höfundur er söngkona, lagahöfundur og stjórnmálafræðinemi.
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun