Brauðtertur og tengsl Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 13. desember 2017 07:00 Ég stend úti fyrir dyrum með töskuna mína, svolítið svona eins og ljósmóðir í sveit frá fyrrihluta síðustu aldar, og hringi bjöllunni. Á móti kemur angan af brauðterturúllum í ofni í bland við rakspíra og ilmvötn, skvaldur hinna fullorðnu og hlátrasköll barna. Yfirleitt eru það uppáfærðar jafnöldrur mínar sem taka á móti mér, bjóða mig velkomna og tilkynna mér með miklu stolti að þær séu ömmurnar í fjölskyldunni og nú skuli ég fara inn í svefnherbergi til að fara í ölbuna mína og þar sé móðirin að klæða barnið. Og þegar stundin er komin stendur presturinn hvítklæddur við skírnarskálina og foreldrarnir með barnið í síða skírnarkjólnum sem er bæn um það að barnið megi vaxa og dafna og verða heilbrigð og hamingjusöm manneskja í anda Jesú Krists. Fátt finnst mér fegurra en gamlir skírnarkjólar sem eru merktir með nöfnum tuga einstaklinga sem hafa klæðst kjólnum sem ungbörn. Fæðing barns í heiminn er óendanlega stór gjöf og með hverju barni fæðist ný von inn í veröldina. Á skírnarstundu skynja það allir og því er bæði grátið og glaðst um leið og foreldrar, skírnarvottar og fjölskyldan öll ásamt samfélagi kirkjunnar lofa að elska og virða barnið skilyrðislaust og standa með því á lífsveginum. Með skírninni fær barnið það lífsverkefni að líkjast Jesú Kristi sem gerði skýra ástarkröfu á alla menn og barðist fyrir mannréttindum. Á þessum stundum skynjar maður svo vel að heimilið er heilagt eins og kirkjuhúsið, vegna þess að það er frátekið fyrir náin mannleg tengsl og athvarf þegar tengslin rofna. Nú eru jólin að koma, tengslahátíðin þegar sögð er sagan af barninu sem fæðist við erfið kjör en er umvafið fólki sem lofar að reynast því vel. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson Skoðun
Ég stend úti fyrir dyrum með töskuna mína, svolítið svona eins og ljósmóðir í sveit frá fyrrihluta síðustu aldar, og hringi bjöllunni. Á móti kemur angan af brauðterturúllum í ofni í bland við rakspíra og ilmvötn, skvaldur hinna fullorðnu og hlátrasköll barna. Yfirleitt eru það uppáfærðar jafnöldrur mínar sem taka á móti mér, bjóða mig velkomna og tilkynna mér með miklu stolti að þær séu ömmurnar í fjölskyldunni og nú skuli ég fara inn í svefnherbergi til að fara í ölbuna mína og þar sé móðirin að klæða barnið. Og þegar stundin er komin stendur presturinn hvítklæddur við skírnarskálina og foreldrarnir með barnið í síða skírnarkjólnum sem er bæn um það að barnið megi vaxa og dafna og verða heilbrigð og hamingjusöm manneskja í anda Jesú Krists. Fátt finnst mér fegurra en gamlir skírnarkjólar sem eru merktir með nöfnum tuga einstaklinga sem hafa klæðst kjólnum sem ungbörn. Fæðing barns í heiminn er óendanlega stór gjöf og með hverju barni fæðist ný von inn í veröldina. Á skírnarstundu skynja það allir og því er bæði grátið og glaðst um leið og foreldrar, skírnarvottar og fjölskyldan öll ásamt samfélagi kirkjunnar lofa að elska og virða barnið skilyrðislaust og standa með því á lífsveginum. Með skírninni fær barnið það lífsverkefni að líkjast Jesú Kristi sem gerði skýra ástarkröfu á alla menn og barðist fyrir mannréttindum. Á þessum stundum skynjar maður svo vel að heimilið er heilagt eins og kirkjuhúsið, vegna þess að það er frátekið fyrir náin mannleg tengsl og athvarf þegar tengslin rofna. Nú eru jólin að koma, tengslahátíðin þegar sögð er sagan af barninu sem fæðist við erfið kjör en er umvafið fólki sem lofar að reynast því vel. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.