Samglaðst með pólitíkusum Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 19. desember 2017 07:00 Mér finnst ágætt að sjá ný andlit í pólitíkinni en ég finn til mun meiri fögnuðar þegar ég get samglaðst fólki sem er að hætta á þeim vettvangi. Á þessu er þó ein undantekning. Það var þegar Björk Vilhelmsdóttir yfirgaf borgarpólitíkina. Fann ég til mikils léttis fyrir hennar hönd þar til hún sagði frá þeim áætlunum sínum að ætla að tína ólífur í Palestínu. Þá vinnu þekki ég alltof vel. Fékk ég að spreyta mig á öllum vígstöðvum við skelfilegan orðstír. Fyrst var ég látinn halda á víbrator, sem er alls ólíkur þeim sem var aðhlátursefni okkar strákanna á níunda áratugnum, en þetta er maskína með langan arm sem ég átti að krækja utan um grein á ólífutrénu. Við hlið mér stóðu síðan tíu besservisserar sem allir höfðu sterka skoðun á því hvaða grein ég ætti að krækja í, þannig að þetta er kannski ekki svo ólíkt því að sitja í borgarstjórn. Höndlaði ég víbrator þennan svo illa að ég sjálfur hristist meira en trjágreinin. Þá fékk ég að munda stöng en mér var uppálagt að lemja henni í greinarnar eftir því sem besservisserarnir sögðu til. Var ég nánast kominn úr axlarlið eftir korter og farinn að ákalla mömmu eftir klukkutíma. Hef ég síðan ekki getað horft á stangarstökk. Mitt þriðja hlutverk var að hlaupa með net undir trén og breiða úr þeim á freðna jörð sem síðan var orðin að drullusvaði um hádegisbil. Önnur eins leiðindi finnast örugglega ekki í velferðarráði. En hvað sem því líður þá óska ég nýjum þingmönnum til hamingju með starfið og lofa að samgleðjast þeim þegar þeir hætta svo lengi sem þeir láta alla ólífutínslu lönd og leið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson Skoðun
Mér finnst ágætt að sjá ný andlit í pólitíkinni en ég finn til mun meiri fögnuðar þegar ég get samglaðst fólki sem er að hætta á þeim vettvangi. Á þessu er þó ein undantekning. Það var þegar Björk Vilhelmsdóttir yfirgaf borgarpólitíkina. Fann ég til mikils léttis fyrir hennar hönd þar til hún sagði frá þeim áætlunum sínum að ætla að tína ólífur í Palestínu. Þá vinnu þekki ég alltof vel. Fékk ég að spreyta mig á öllum vígstöðvum við skelfilegan orðstír. Fyrst var ég látinn halda á víbrator, sem er alls ólíkur þeim sem var aðhlátursefni okkar strákanna á níunda áratugnum, en þetta er maskína með langan arm sem ég átti að krækja utan um grein á ólífutrénu. Við hlið mér stóðu síðan tíu besservisserar sem allir höfðu sterka skoðun á því hvaða grein ég ætti að krækja í, þannig að þetta er kannski ekki svo ólíkt því að sitja í borgarstjórn. Höndlaði ég víbrator þennan svo illa að ég sjálfur hristist meira en trjágreinin. Þá fékk ég að munda stöng en mér var uppálagt að lemja henni í greinarnar eftir því sem besservisserarnir sögðu til. Var ég nánast kominn úr axlarlið eftir korter og farinn að ákalla mömmu eftir klukkutíma. Hef ég síðan ekki getað horft á stangarstökk. Mitt þriðja hlutverk var að hlaupa með net undir trén og breiða úr þeim á freðna jörð sem síðan var orðin að drullusvaði um hádegisbil. Önnur eins leiðindi finnast örugglega ekki í velferðarráði. En hvað sem því líður þá óska ég nýjum þingmönnum til hamingju með starfið og lofa að samgleðjast þeim þegar þeir hætta svo lengi sem þeir láta alla ólífutínslu lönd og leið.