Hljóðin endalaus María Elísabet Bragadóttir skrifar 17. ágúst 2016 10:00 Ímynda mér til gamans að hljóðöldur deyi ekki út. Aragrúi orða sem féllu fyrir árþúsundum síðan eru enn á ferðalagi um heiminn. Kveinstafir, bollaleggingar, siðfágaðar rökræður. Uppgjör elskenda og hatursfull rifrildi svarinna óvina. Þú líka Brútus, af hverju borða þau ekki bara kökur, ég á mér draum, ekki gleyma að kaupa klósettpappír, nei takk, ég hef óbeit á túnfisksalati. Hurðarskellur, ískrandi hlátur, lágvært snökt. Syngjandi bíbbið í verðskönnum lifir eilíflega. Rennur saman við sverðaglamur úr forneskju og einhver teygir sig í flatkökubréf. Brúnskellóttur, ókunnugur hundur eltir skottið sitt í fimm sekúndna upptöku á Snapchat. Þú nærð augnsambandi við sjálfa þig í spegli með sporöskjulaga bambusramma. Hvað kostar flugmiði til Balí? Kannski hefðirðu átt að fara í listnám. Þú ættir að fjárfesta í djúpsteikingarpotti. Eða eyða Facebook-aðganginum þínum og gróðursetja tré. Eða prófa fitufrystingu. Fyndið hvað árin líða hratt, ég meina áratugirnir. Ég hleyp í loftköstum fram af hjara disklaga heims og hrapa í frumstæðu myrkri. Hrapa umvafin nýjum og fornum orðaskiptum þó mannseyrað greini þau ekki. Ranka svo við mér á leigumarkaðnum, haldandi á ískaldri, sólgulri mímósu. Kampavínsglasið samt kámugt. Mótsagnir alls staðar! Haustið angar til dæmis bæði af nýju upphafi og rotnandi laufblöðum. Sennilega endist mér ekki ævin til að njóta lífsins til fullnustu, segi ég við vinkonu. Ímynda mér orðin bergmálandi um aldur og ævi. Hljóðöldur sem deyja ekki út. Þýðingarlaus, ljóslifandi augnablik verða ódauðleg, snerta óvart hversdagsleika fólks í framtíðinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein María Elísabet Bragadóttir Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun
Ímynda mér til gamans að hljóðöldur deyi ekki út. Aragrúi orða sem féllu fyrir árþúsundum síðan eru enn á ferðalagi um heiminn. Kveinstafir, bollaleggingar, siðfágaðar rökræður. Uppgjör elskenda og hatursfull rifrildi svarinna óvina. Þú líka Brútus, af hverju borða þau ekki bara kökur, ég á mér draum, ekki gleyma að kaupa klósettpappír, nei takk, ég hef óbeit á túnfisksalati. Hurðarskellur, ískrandi hlátur, lágvært snökt. Syngjandi bíbbið í verðskönnum lifir eilíflega. Rennur saman við sverðaglamur úr forneskju og einhver teygir sig í flatkökubréf. Brúnskellóttur, ókunnugur hundur eltir skottið sitt í fimm sekúndna upptöku á Snapchat. Þú nærð augnsambandi við sjálfa þig í spegli með sporöskjulaga bambusramma. Hvað kostar flugmiði til Balí? Kannski hefðirðu átt að fara í listnám. Þú ættir að fjárfesta í djúpsteikingarpotti. Eða eyða Facebook-aðganginum þínum og gróðursetja tré. Eða prófa fitufrystingu. Fyndið hvað árin líða hratt, ég meina áratugirnir. Ég hleyp í loftköstum fram af hjara disklaga heims og hrapa í frumstæðu myrkri. Hrapa umvafin nýjum og fornum orðaskiptum þó mannseyrað greini þau ekki. Ranka svo við mér á leigumarkaðnum, haldandi á ískaldri, sólgulri mímósu. Kampavínsglasið samt kámugt. Mótsagnir alls staðar! Haustið angar til dæmis bæði af nýju upphafi og rotnandi laufblöðum. Sennilega endist mér ekki ævin til að njóta lífsins til fullnustu, segi ég við vinkonu. Ímynda mér orðin bergmálandi um aldur og ævi. Hljóðöldur sem deyja ekki út. Þýðingarlaus, ljóslifandi augnablik verða ódauðleg, snerta óvart hversdagsleika fólks í framtíðinni.