Eitt mannslíf Hildur Sverrisdóttir skrifar 4. september 2015 07:00 Á sínum tíma grét ég klukkutímum saman eftir að hafa séð Lista Schindlers, bíómynd um manninn sem bjargaði ríflega þúsund gyðingum frá örlögum milljóna annarra sem enduðu líf sitt í gasklefunum. Ég, unglingurinn, grét yfir vonsku heimsins – en eftir sat líka tilfinningin um kraft hvers og eins sem af kærleik getur hjálpað þó lítið sé. Í lok myndarinnar þakka gyðingarnir sem Schindler bjargaði honum lífgjöfina. Hann segir að hann eigi ekki þakkir skildar heldur harmar að hafa ekki hjálpað fleirum. Gyðingarnir biðja hann þá að þiggja hring sem þeir höfðu grafið í áletrun úr Talmúdinum: „Sá sem bjargar einum, bjargar heiminum öllum.“ Tólf milljónir Sýrlendinga eru á vergangi. Það sem Evrópubúar upplifa sem flóðbylgju flóttamanna eru um 250 þúsund manns, eða tvö prósent af þeim sem hafa flúið heimili sín og þurfa aðstoð. Sjálfsagt fallast einhverjum hendur yfir slíkum tölum og freistast til að álykta að það leysi engan vanda að rétta hjálparhönd til þessa brotabrots. Auðvitað skiptir öllu máli að ráðast að rót vandans en það breytir því ekki að neyð hvers og eins er jafnraunveruleg þó hún sé bara brotabrot af heildarmynd hörmunganna. Við þekkjum Dagbók Önnu Frank. Við vitum að sex milljónir gyðinga voru drepnar í helförinni. Sú stærðargráða hörmunga er lamandi og þó við vitum að við hefðum aldrei haft tök á að bjarga þeim öllum breytir það því ekki að við hefðum líklega öll viljað geta bjargað Önnu frá örlögum sínum. Myndin af hinum 3 ára gamla sýrlenska flóttamanni Aylan Kurdi sem rak drukknaðan á land á tyrkneskri baðströnd færir okkur að sama skapi nær því að hætta að sjá vanda Sýrlendinga nú ekki einungis sem óyfirstíganlegt staðreyndafargan. Það eru einstaklingar sem þjást. Okkur eiga ekki að fallast hendur yfir hvað þeir eru margir, heldur reyna að hjálpa eins mörgum og við getum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun
Á sínum tíma grét ég klukkutímum saman eftir að hafa séð Lista Schindlers, bíómynd um manninn sem bjargaði ríflega þúsund gyðingum frá örlögum milljóna annarra sem enduðu líf sitt í gasklefunum. Ég, unglingurinn, grét yfir vonsku heimsins – en eftir sat líka tilfinningin um kraft hvers og eins sem af kærleik getur hjálpað þó lítið sé. Í lok myndarinnar þakka gyðingarnir sem Schindler bjargaði honum lífgjöfina. Hann segir að hann eigi ekki þakkir skildar heldur harmar að hafa ekki hjálpað fleirum. Gyðingarnir biðja hann þá að þiggja hring sem þeir höfðu grafið í áletrun úr Talmúdinum: „Sá sem bjargar einum, bjargar heiminum öllum.“ Tólf milljónir Sýrlendinga eru á vergangi. Það sem Evrópubúar upplifa sem flóðbylgju flóttamanna eru um 250 þúsund manns, eða tvö prósent af þeim sem hafa flúið heimili sín og þurfa aðstoð. Sjálfsagt fallast einhverjum hendur yfir slíkum tölum og freistast til að álykta að það leysi engan vanda að rétta hjálparhönd til þessa brotabrots. Auðvitað skiptir öllu máli að ráðast að rót vandans en það breytir því ekki að neyð hvers og eins er jafnraunveruleg þó hún sé bara brotabrot af heildarmynd hörmunganna. Við þekkjum Dagbók Önnu Frank. Við vitum að sex milljónir gyðinga voru drepnar í helförinni. Sú stærðargráða hörmunga er lamandi og þó við vitum að við hefðum aldrei haft tök á að bjarga þeim öllum breytir það því ekki að við hefðum líklega öll viljað geta bjargað Önnu frá örlögum sínum. Myndin af hinum 3 ára gamla sýrlenska flóttamanni Aylan Kurdi sem rak drukknaðan á land á tyrkneskri baðströnd færir okkur að sama skapi nær því að hætta að sjá vanda Sýrlendinga nú ekki einungis sem óyfirstíganlegt staðreyndafargan. Það eru einstaklingar sem þjást. Okkur eiga ekki að fallast hendur yfir hvað þeir eru margir, heldur reyna að hjálpa eins mörgum og við getum.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun