Hinir óhæfustu lifa Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 24. september 2012 06:00 Sú var tíðin að ég taldi mig skilja kapítalismann. Taldi ég leikreglurnar vera á þann veg að þeir hæfustu kæmust af. Markaðurinn var það afl sem úrskurðaði hver væri hæfur og hver ekki. Eftir að markaðurinn úrskurðaði síðan marga af hinum helstu stórlöxum algjörlega óhæfa komst ég að því að þetta hefði verið hinn mesti misskilningur hjá mér. Margir þessara stórlaxa voru komnir með allt lóðrétt niður um sig en þá var víst talið hagkvæmast að bóna á þeim bossann og girða vandlega aftur svo þeir eru nánast komnir með buxnastrenginn upp undir höku. Þekkjum við jafnvel dæmi þess að sumir þeirra töldu það illa farið með feng sinn að vera að borga skuldir sínar. Aðrir sem ekki létu leiðast út í slíka óhæfu geta átt það á hættu að enda með buxurnar á hælunum. Ein spegilmynd þessa misskilnings eru málefni litla bæjarins Castil de Campos í Kordóvahéraði á Suður-Spáni. Þetta sjö hundruð manna þorp er eitt af þeim örfáu hér í landi sem rekin eru skuldlaust. Þessir rúmlega sjö hundruð íbúar eru reyndar flestir komnir af besta skeiði en hagsýnin er slík að þeir létu bruðlbóluna í friði þó hún færi hér um eins og eldur í sinu. Það gerðu hins vegar hvorki spænska ríkið né nágrannabærinn Priego de Córdoba. Nú er spænska ríkið að reyna að girða upp um sig og í þeim tilgangi stendur meðal annars til að leggja hina hagsýnu bæjarstjórn Castil de Campos af og koma málefnum hennar undir bruðlarana í Priego de Córdoba. Þar er ástandið þannig að ég varð að bíða eftir greiðslu, sem ég átti að fá frá bænum fyrir námskeiðshald, uns þeir voru búnir að fá stærðarinnar lán afgreitt. Bæjarstjórn Castil de Campos gat hins vegar teygt sig eftir fúlgu í kassann sinn til að leigja tvær rútur svo bæjarbúar gætu lagt leið sína til Madrídar að láta rödd sína heyrast. Flestir sem í þá mótmælaferð fóru höfðu aldrei leyft sér þann munað að fara í höfuðborgina. Gæti einhver góður hagfræðingur útskýrt fyrir mér hin nýju lögmál kapítalismans og útskýrt í leiðinni hvernig best er að komast af? Hvað verður um þá hæfustu? Ef hann gæti svarað á spænsku væri það afar hentugt því sjö hundruð hagsýnir hausar hér í grenndinni væru gjarnan til í að komast til botns í þessu máli. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Sú var tíðin að ég taldi mig skilja kapítalismann. Taldi ég leikreglurnar vera á þann veg að þeir hæfustu kæmust af. Markaðurinn var það afl sem úrskurðaði hver væri hæfur og hver ekki. Eftir að markaðurinn úrskurðaði síðan marga af hinum helstu stórlöxum algjörlega óhæfa komst ég að því að þetta hefði verið hinn mesti misskilningur hjá mér. Margir þessara stórlaxa voru komnir með allt lóðrétt niður um sig en þá var víst talið hagkvæmast að bóna á þeim bossann og girða vandlega aftur svo þeir eru nánast komnir með buxnastrenginn upp undir höku. Þekkjum við jafnvel dæmi þess að sumir þeirra töldu það illa farið með feng sinn að vera að borga skuldir sínar. Aðrir sem ekki létu leiðast út í slíka óhæfu geta átt það á hættu að enda með buxurnar á hælunum. Ein spegilmynd þessa misskilnings eru málefni litla bæjarins Castil de Campos í Kordóvahéraði á Suður-Spáni. Þetta sjö hundruð manna þorp er eitt af þeim örfáu hér í landi sem rekin eru skuldlaust. Þessir rúmlega sjö hundruð íbúar eru reyndar flestir komnir af besta skeiði en hagsýnin er slík að þeir létu bruðlbóluna í friði þó hún færi hér um eins og eldur í sinu. Það gerðu hins vegar hvorki spænska ríkið né nágrannabærinn Priego de Córdoba. Nú er spænska ríkið að reyna að girða upp um sig og í þeim tilgangi stendur meðal annars til að leggja hina hagsýnu bæjarstjórn Castil de Campos af og koma málefnum hennar undir bruðlarana í Priego de Córdoba. Þar er ástandið þannig að ég varð að bíða eftir greiðslu, sem ég átti að fá frá bænum fyrir námskeiðshald, uns þeir voru búnir að fá stærðarinnar lán afgreitt. Bæjarstjórn Castil de Campos gat hins vegar teygt sig eftir fúlgu í kassann sinn til að leigja tvær rútur svo bæjarbúar gætu lagt leið sína til Madrídar að láta rödd sína heyrast. Flestir sem í þá mótmælaferð fóru höfðu aldrei leyft sér þann munað að fara í höfuðborgina. Gæti einhver góður hagfræðingur útskýrt fyrir mér hin nýju lögmál kapítalismans og útskýrt í leiðinni hvernig best er að komast af? Hvað verður um þá hæfustu? Ef hann gæti svarað á spænsku væri það afar hentugt því sjö hundruð hagsýnir hausar hér í grenndinni væru gjarnan til í að komast til botns í þessu máli.
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun