Firnagóður Ferry Trausti Júlíusson skrifar 29. maí 2012 18:00 Ferry lék á alls oddi og sýndi að hann á nóg eftir. Mynd/Getty Images Tónleikar. Bryan Ferry. Listahátíð, Harpa 27. maí. Það var troðfullur og prúðbúinn Eldborgarsalur sem tók á móti enska tónlistarmanninum Bryan Ferry og hljómsveit á sunnudagskvöldið. Dagskráin hófst á því að Gulli Briem kynnti Mandela daga í Reykjavík og fékk tónleikagesti til þess að lyfta höndum að hætti Nelsons Mandela, en síðan birtist hljómsveit Ferrys og taldi í upphafslagið, I Put a Spell on You. Það er gamall Screamin? Jay Hawkins smellur, en fönkuð poppútgáfa Ferrys heyrðist fyrst á plötunni hans Taxi árið 1993. Næst kom ofursmellurinn Slave to Love, þá Don?t Stop the Dance og svo þrjú Bob Dylan-lög í röð. Það voru alls þrettán manns á sviðinu þegar mest var, Ferry, þrjár bakraddasöngkonur, tveir gítarleikarar, hljómborðsleikari, saxófónleikari, bassaleikari, trommuleikari, slagverksleikari og tveir dansarar. Í hljómsveitinni voru tveir gamlir félagar Ferrys, Paul Thompson trommuleikari Roxy Music og Chris Spedding gítarleikari, sem spilaði með Ferry á sólóplötunum hans á áttunda áratugnum. Yngra liðið stóð sig samt ekkert verr, til dæmis gítarleikarinn Oliver Thompson og saxófónleikarinn Jorja Chalmers. Bryan Ferry flutti lög af öllum ferlinum, m.a. fjögur lög af gömlu Roxy Music-plötunum, þrjú lög af Avalon og tvö af nýju plötunni, Olympiu, alls 21 lag. Þetta voru frábærir tónleikar og margir hápunktar. Mest var klappað fyrir smellum eins og Love Is the Drug, Jealous Guy og More Than This, en minna þekkt lög, sem voru útsett þannig að hljóðfæraleikararnir fengu að sýna hvað þeir gátu, voru ekki síður góð. Þar á meðal voru My Only Love, Reason or Rhyme og útgáfa Ferrys af Neil Young-laginu Like a Hurricane. Það hefur verið mikið talað um útlit og fatastíl Ferrys og vissulega var hann glæsilegur á sviðinu í Eldborgarsalnum. Meðlimir hljómsveitarinnar voru allir í stíl, klæddir í svart eða gyllt. Ljósasýningin og myndefnið á bak við hljómsveitina var líka mjög flott. Það sem stóð upp úr var hins vegar tónlistin sjálf. Útsetningarnar voru ósviknar, hljómsveitin frábær og lagavalið gott, þó að gamlir aðdáendur eins og ég sakni auðvitað alltaf einhverra laga. Ferry lék á alls oddi og sýndi að hann á nóg eftir. Á heildina litið firnagóðir tónleikar sem stóðust allar væntingar – og þær voru miklar! Niðurstaða: Bryan Ferry heillaði troðfullan Eldborgarsal með frábærum tónleikum á sunnudagskvöldið. Mest lesið „Það jafnar sig enginn eftir svona og við munum aldrei gera það“ Lífið „Ef einhver telur að ég hljóti að vera sjúkur, þá verður að hafa það“ Menning Rússland aftur í Eurovision - undirskriftasöfnun Lífið „Ég heyrði þá kalla á mig en gat engu svarað“ Lífið Opnar sig í fyrsta sinn: Kyssti yfirmanninn í fyrsta sinn þetta kvöld Lífið Ungir sjálfstæðismenn gefa út vandræðalegt fjölskyldudagatal Lífið Fólk eigi ekki að vera hrætt við að skilja ekki Menning Keough sögð líffræðileg móðir Benjamin Travolta Lífið Fyrirsát að Valgerði, Stund Pírata og meint alzheimer Þráins Bertelssonar Lífið Sex hundruð ára kastali Björns í Frakklandi svo gott sem klár Lífið Fleiri fréttir Upphitaðir afneitunarafgangar Frosta Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira
Tónleikar. Bryan Ferry. Listahátíð, Harpa 27. maí. Það var troðfullur og prúðbúinn Eldborgarsalur sem tók á móti enska tónlistarmanninum Bryan Ferry og hljómsveit á sunnudagskvöldið. Dagskráin hófst á því að Gulli Briem kynnti Mandela daga í Reykjavík og fékk tónleikagesti til þess að lyfta höndum að hætti Nelsons Mandela, en síðan birtist hljómsveit Ferrys og taldi í upphafslagið, I Put a Spell on You. Það er gamall Screamin? Jay Hawkins smellur, en fönkuð poppútgáfa Ferrys heyrðist fyrst á plötunni hans Taxi árið 1993. Næst kom ofursmellurinn Slave to Love, þá Don?t Stop the Dance og svo þrjú Bob Dylan-lög í röð. Það voru alls þrettán manns á sviðinu þegar mest var, Ferry, þrjár bakraddasöngkonur, tveir gítarleikarar, hljómborðsleikari, saxófónleikari, bassaleikari, trommuleikari, slagverksleikari og tveir dansarar. Í hljómsveitinni voru tveir gamlir félagar Ferrys, Paul Thompson trommuleikari Roxy Music og Chris Spedding gítarleikari, sem spilaði með Ferry á sólóplötunum hans á áttunda áratugnum. Yngra liðið stóð sig samt ekkert verr, til dæmis gítarleikarinn Oliver Thompson og saxófónleikarinn Jorja Chalmers. Bryan Ferry flutti lög af öllum ferlinum, m.a. fjögur lög af gömlu Roxy Music-plötunum, þrjú lög af Avalon og tvö af nýju plötunni, Olympiu, alls 21 lag. Þetta voru frábærir tónleikar og margir hápunktar. Mest var klappað fyrir smellum eins og Love Is the Drug, Jealous Guy og More Than This, en minna þekkt lög, sem voru útsett þannig að hljóðfæraleikararnir fengu að sýna hvað þeir gátu, voru ekki síður góð. Þar á meðal voru My Only Love, Reason or Rhyme og útgáfa Ferrys af Neil Young-laginu Like a Hurricane. Það hefur verið mikið talað um útlit og fatastíl Ferrys og vissulega var hann glæsilegur á sviðinu í Eldborgarsalnum. Meðlimir hljómsveitarinnar voru allir í stíl, klæddir í svart eða gyllt. Ljósasýningin og myndefnið á bak við hljómsveitina var líka mjög flott. Það sem stóð upp úr var hins vegar tónlistin sjálf. Útsetningarnar voru ósviknar, hljómsveitin frábær og lagavalið gott, þó að gamlir aðdáendur eins og ég sakni auðvitað alltaf einhverra laga. Ferry lék á alls oddi og sýndi að hann á nóg eftir. Á heildina litið firnagóðir tónleikar sem stóðust allar væntingar – og þær voru miklar! Niðurstaða: Bryan Ferry heillaði troðfullan Eldborgarsal með frábærum tónleikum á sunnudagskvöldið.
Mest lesið „Það jafnar sig enginn eftir svona og við munum aldrei gera það“ Lífið „Ef einhver telur að ég hljóti að vera sjúkur, þá verður að hafa það“ Menning Rússland aftur í Eurovision - undirskriftasöfnun Lífið „Ég heyrði þá kalla á mig en gat engu svarað“ Lífið Opnar sig í fyrsta sinn: Kyssti yfirmanninn í fyrsta sinn þetta kvöld Lífið Ungir sjálfstæðismenn gefa út vandræðalegt fjölskyldudagatal Lífið Fólk eigi ekki að vera hrætt við að skilja ekki Menning Keough sögð líffræðileg móðir Benjamin Travolta Lífið Fyrirsát að Valgerði, Stund Pírata og meint alzheimer Þráins Bertelssonar Lífið Sex hundruð ára kastali Björns í Frakklandi svo gott sem klár Lífið Fleiri fréttir Upphitaðir afneitunarafgangar Frosta Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira