Myndskreyttir menn Páll Baldvin Baldvinsson skrifar 27. október 2009 06:00 „Eigum við ekki að fara í lagningu?" spurði hann því framundan var boð með skemmtilegum konum og við áttum bara að vera tveir þótt sá þriðji bættist reyndar í hópinn. Ég svaraði: „Jú, og kantskurð og vax." Svarið kom hratt: „Brasilískt?" Það var reyndar tekið að bera á fullvaxta karlmönnum í sturtunum sem voru greinilega vanir vaxmeðferð og varla með stingandi strá á sér svo sjáanlegt væri. Eldri menn komu stundum gáttaðir inn í klefana þar sem þessi hönk voru að smyrja sig alla með einhverjum kremum, þeir eldri stóðu opinmynntir og störðu í forundran á þessa kynbræður sína sem voru hárlausir eins og kjúklingar eftir vatnsmeðferð. Margir þeirra voru líka myndskreyttir, lagðir borðum og blómum og í merkilegustu tilvikunum með kvenmannsnöfn á hupp eða brjósti: Ragnhildur stóð þar skýrum stöfum með rúnaletri. Tískan var vaxandi og síðsumars meðan sólin skein eins og galin hópuðust stelpugimpin á bakkana í efnislitlum slíðrum sem sýndu sem mest af bæsuðu holdinu: GUMMI stóð með gotnesku letri á einni ljóskunni sem var greinilega ekki naturel þegar hún fór að teygja sig og reigja fyrir einhvern drenginn sem var í pottinum: eldri konur stóðu þá og fóru hljóðlega uppúr pottinum enda hafði hún greinilega látið bæta grömmum á rétta staði, væntanlega fyrir Gumma. En holdið er mold. Framundan var viðburðarík ævi með ævintýrum og stórum örlögum og svo kæmi að því að lokum að allt tæki að slappast og lesmálið yrði óskýrt á miðbakinu neðarlega og þá stæði bara eftir læsilegt UMM. Boltarnir yrðu enn á sínum stað en allt annað látið undan lífinu þótt brúnkukremin væru enn í fullri notkun á hátíðisdögum og mín kona tryði enn á mátt sólarinnar á sínu dvalarheimili. Brún skyldi hún vera fram í dauðann: jafnvel þótt starfsstúlkan kallaði á eftir henni fram í búningsklefann: Íris Ösp mín, þú hefur gleymt tönnunum þínum í sturtunni! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Páll Baldvin Baldvinsson Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
„Eigum við ekki að fara í lagningu?" spurði hann því framundan var boð með skemmtilegum konum og við áttum bara að vera tveir þótt sá þriðji bættist reyndar í hópinn. Ég svaraði: „Jú, og kantskurð og vax." Svarið kom hratt: „Brasilískt?" Það var reyndar tekið að bera á fullvaxta karlmönnum í sturtunum sem voru greinilega vanir vaxmeðferð og varla með stingandi strá á sér svo sjáanlegt væri. Eldri menn komu stundum gáttaðir inn í klefana þar sem þessi hönk voru að smyrja sig alla með einhverjum kremum, þeir eldri stóðu opinmynntir og störðu í forundran á þessa kynbræður sína sem voru hárlausir eins og kjúklingar eftir vatnsmeðferð. Margir þeirra voru líka myndskreyttir, lagðir borðum og blómum og í merkilegustu tilvikunum með kvenmannsnöfn á hupp eða brjósti: Ragnhildur stóð þar skýrum stöfum með rúnaletri. Tískan var vaxandi og síðsumars meðan sólin skein eins og galin hópuðust stelpugimpin á bakkana í efnislitlum slíðrum sem sýndu sem mest af bæsuðu holdinu: GUMMI stóð með gotnesku letri á einni ljóskunni sem var greinilega ekki naturel þegar hún fór að teygja sig og reigja fyrir einhvern drenginn sem var í pottinum: eldri konur stóðu þá og fóru hljóðlega uppúr pottinum enda hafði hún greinilega látið bæta grömmum á rétta staði, væntanlega fyrir Gumma. En holdið er mold. Framundan var viðburðarík ævi með ævintýrum og stórum örlögum og svo kæmi að því að lokum að allt tæki að slappast og lesmálið yrði óskýrt á miðbakinu neðarlega og þá stæði bara eftir læsilegt UMM. Boltarnir yrðu enn á sínum stað en allt annað látið undan lífinu þótt brúnkukremin væru enn í fullri notkun á hátíðisdögum og mín kona tryði enn á mátt sólarinnar á sínu dvalarheimili. Brún skyldi hún vera fram í dauðann: jafnvel þótt starfsstúlkan kallaði á eftir henni fram í búningsklefann: Íris Ösp mín, þú hefur gleymt tönnunum þínum í sturtunni!
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun